7th London Kurdish Film Festival

Yayınlandı: Kasım 18, 2011 / Barışağı

Welcome to the 7th London Kurdish Film Festival. As many of you know, we have been running this festival since 2001 and we are delighted again to bring you an exceptionally strong programme from around the world. This year’s programme includes 18 feature films, 30 documentaries and 55 short films, 20 of which will be competing in the 3rdYılmaz Güney Short Film Competition.

We are extremely excited to have the brand new Picturehouse Hackney as the main venue for our festival which is providing digital technology to showcase Kurdish films in digital format for the first time. Picturehouse Hackney will be the venue for all screenings between 17-24 November, though we hope this is just the beginning of a long friendship! We are also very excited to have the final three days of the festival in a stunning art venue, Westbourne Studios in West London.

This year’s festival includes 18 features films, 16 of which were made by directors of Kurdish origin. We are pleased to announce that 13 of these feature films are premiering in the UK at this festival, while the festival will the world premiere of another film, NOW HERE.

Kurdish director Hiner Saleem has participated in every festival we have held since 2001 and he continues to be a great friend and supporter of our work. This year, we are delighted to have his latest feature film IF YOU DIE, I WILL KILL YOU as the opening gala film. Hiner and cast members will be our guests throughout the festival.

Kurds in Turkey started printing newspapers, first weekly and later daily, to confront the state-controlled disinformation campaign about events taking place. Many of the heinous crimes committed by Turkish state agents against the Kurdish population have been uncovered in this way by brave journalists and Kurdish media outlets.

Özgür Gündem (Free Agenda) was the first Kurdish-language daily, opened in 1992. The newspaper was targeted by almost all state institutions and 36 writers, journalists and distributors of the newspaper were killed by the deep state organisation JİTEM. Özgür Gündem  was closed down 20 times for a total of more than 400 days and its editors were sentenced to over 140 years in prison. The newspaper was eventually closed down permanently.

The film PRESS, by Sedat Yılmaz, is about a journalist working in the Amed (Diyarbakır) office of the Özgür Gündem newspaper. We are honoured to be screening the UK premiere of this film, which will also be attended by director Sedat Yılmaz and actor Aram Dildar.

LOST FREEDOM, by Umur Hozatlı, and WENDA (MISSING), a non budget film made by three young directors Abdullah Yaşa, Ali Kemal Çınar and M.Sait Korkut, are also first features and their stories are related to the atrocities of JİTEM in the 1990s.

We have five feature films from South Kurdistan (Iraq), all supported by different cinema branches in the Kurdistan Regional Government. Entries from South Kurdistan include KICK OFF by Shawkat Amin Korki, MANDOO by Ebrahim Saeedi, THE NIGHT OF JUDGEMENT by Hussain Sewdin, QANDIL MOUNTAINS by Taha Karimi and THE QUARTER OF SCARECROWS by Hassan Ali. We are extremely happy to have all these powerful films in our programme and would like to thank the KRG Ministry of Culture Cinema Departments for making this possible.

We are also very happy to have three feature films from East Kurdistan (Iran), THEY LIKE NOBODY, EYE and SUNLIGHT BEHIND THE SNOW. This year’s programme also includes EXILE IN PARIS by Zirek, TANGLED UP IN BLUE by Haider Rashid and FLOWERS OF KIRKUK by Fariborz Kamkari, all made by Europe based Kurdish Directors. We are delighted that all three directors will be joining us for the festival.

The young Kurdish director Shiar Abdi’s first feature film MEŞ (WALKING) hit the headlines in Turkey when it was shown at Antalya’s International Golden Orange Film Festival. Following the screening, nationalist audience members criticized the scene where the main actor slaps a Turkish Army Officer, protesting that such things should never be displayed, even in a film. Director Shiar Abdi will be with us for the screening of his films.

What makes us especially happy this year is to have a film in our programme from our former committee member Haco Cheko. Haco worked for the festival over the years and this year he has completed his first feature length docu-fiction LI VIR (NOW HERE) on a very modest budget. We are thrilled to host the world premiere of his film at the festival this year and we wish him all the best in his new journey with this film and all his future endeavours.

The documentary programme this year includes 30 films covering a range of issues. Films have reached us from all over greater Kurdistan as well as from the rest of the world. Some of the highlights in the documentary programme are THE FIRST MOVIE by Irish director Mark Cousins, and Ebrahim Saaedi and Zahavi Sanjavi’s multi award winning documentary ALL MY MOTHERS. Kurdish director Akram Hidou’s powerful documentary HALABJA, LOST CHILDREN will be another powerful documentary we will be showing..

In our last festival, we showed the first part of Azad Kerkuki’s documentary FREEDOM SEEKING KURDS which covered the Kurdish national liberation movement in South Kurdistan. This year we will be showing the second part of his documentary and Azad will be with us during the festival. Sweden-based Zanyar Adami’s THE GUERILLA SON, which is based on his life story is another fantastic film this year.

Documentaries from East Kurdistan have further enriched our programme. This group includes Sattar Chamani Gol’s THE NECTAR OF STONES and Hooshang Mirzae’s I DANCE WITH GOD.

This year we are hosting our 3rd Short Film Competition named after the legendary Kurdish director Yılmaz Güney. Competition is limited 20 films although we have received almost one hundred films for the competition the Pre-Selection Committee undertook a massive task to narrow the contenders down. The 20 films selected will be shown in three programmes and awards will be given to the top film in each category on the 24th of November at an award ceremony at Picturehouse Hackney. We also scheduled 35 other short films outside the competition under Shorts from UK, Diaspora, South Kurdistan, East Kurdistan and Northern Kurdistan. The director Mehyadin Reza from South Kurdistan passed away sadly soon after he has submitted his film to our festival. His film SPIDER’S WEB will be screened in our Shorts from the South Kurdistan Programme in his memory.

We would like to thank everyone who has contributed to our festival this year. In particular, we would like to thank each of the filmmakers who generously submitted their films to our festival; the Pre-Selection Committee members who undertook to shortlist entries; jury members who agreed to take part in selecting award winners; volunteers who patiently carried out their work under difficult circumstances; all our representatives in North, South and East Kurdistan, and all our sponsors for their valuable contributions and critical support to the festival.  We would not be able to organise this festival without their support.

Specifically, without the support of the Westway Trust, Pop Up Cinema in Portobello, the Kurdish Exile Association (KEA), the Kurdish Community Centre (KCC) and the Halkevi, Kurdish and Turkish Community Centres we would not been able to shortlist films from all entries. We would like to thank everybody from these organisations for making this work much more manageable and successful!

We are also very grateful for Clare Binns (Programming & Acquisitions Director at City Screen, Picturehouse) and her Executive Assistant Micallar Walker, as well as Darren Jones (Manager of Picturehouse Hackney) for his endless patience and encouragement during our preparations. We also would like to thank our Kurdish translator Celil Kaya, Aura Publishing, our friends Ruby Chorbajian and Helen Sheehan for their editorial support and Cemil  Gönül and Peshraw Namo who has worked day and night with us to prepare design for the festival programme on time.

It will never be enough, but we will try to thank again with our words the two brilliant Kurdish artists whom we now consider as team members. They are Alan Dilan, who created our festival trailer again this year and also Kardo Ayoub, the Kurdish designer who designed our poster and website. We are greatly in debt to them for their contributions. Thank you!

We very much hope you will enjoy the festival this year. Let’s repeat all together in Kurdish that “Sînema bi Kurdî Xweşe! (Cinema in Kurdish is nice)

London Kurdish Film festival Organising Committee

Kaynak: http://lkff.co.uk/

 


Ünlü yazar Vedat Türkali, Taraf aracılığıyla Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’a, süre giden çatışmaların Türkiye’ye büyük acılar yaşattığına ve büyük kayıplar verdirdiğine dikkat çekerek sorunun çözümü yönünde irade koymasını istedi. Ünlü yazarın mektubu şöyle:
“Sayın Başbakan,

Bugünkü gazetelerde yitirdiğiniz anneniz için gözü yaşlı resimlerinizi görünce size ikinci bir mektup yazma isteği duydum. Birinci mektubumun elinize varıp varmadığını bilmiyorum. 91 yaşındaki bir yazarın, o günlerdeki çağrınıza yanıt olarak gönderdiği mektupla ilgili, Başbakanlığınızın herhangi bir bürosundan, alındığını bildiren bir işlem bile duyurulmadı. Şimdi 93 yaşındayım, ikinci mektubumu yazıyorum. Çünkü ülkemizin acıları sürüyor; siz bugün o acıları en keskin biçimde önleyecek yetkiye yeteneğe sahip konumdasınız.

Karayılan’ın mektubuna ne diyeceksiniz

Önce size başsağlığı dilerim Sayın Başbakan! Evet, ‘Küllü nefsün zaikatül mevt’ Anneniz doğal sonuca vardı; sizin bugün yaşadığınız acı da doğal. Ancak güçlü bir yetkiyle yönetimini üstelendiğiniz bu ülke, bu gün hiç de doğal olmayan acılarla kıvranıyor. Tıpkı iki yıl öncesi gibi. Dağlarda, kırsalda kentlerde öldürülen nice gençlerimiz, insanlarımız özellikle yoksul yığınlarımızın umarsız acılara batmasına neden oluyor. Ne denli örtbas edilse de en sonunda herkes görecektir ki, bu işin çözümsüz kalmasının baş sorumlusu siz sayılacaksınız Sayın Başbakan. Nasıl ki ülkenin bu tarihsel temel sorununun sizin çabanızla çözülmesi durumunda, en büyük onur payının size düşeceği kimse yadsıyamayacak, ört bas edemeyecekse. Bunun da ne denli tarihsel, yüce bir onur olacağını size belirtmeği gereksiz sayarım. Önemli bir ‘celadet’ göstererek MİT sorumlularını PKK’yle, onun kurucusu, önderi Heval Öcalan’la sizin görevlendirdiğinizi açıkladınız. Yapılan iş de doğruydu, olayı üstlenmeniz de. Ancak o attığınız önemli adımda diretemediniz; sonraki davranışlarınızla çok gerilere düştünüz. Politik kötü niyetle suçlanmanız doğaldır.

Taraf’ta iki tam sayfa çıkan gerilla önderi Sayın Karayılan’ın mektubunda net biçimde açıkladığı gerçek olgulara karşı ne diyebileceğinizi, bir Türkiye vatandaşı, yazarı olarak gerçekten merak ediyorum.

Görüşmelerde fırsat kaçırıldı

Ben kaçırdığınıza inandığım önemli bir fırsattan söz edeceğim Sayın Başbakan. O gizli görüşmelerde uygun anlaşmalara varıldığına inandırılan Heval Öcalan, sizden kamuoyu önünde çok basit birkaç açık sözle bu varılan noktayı açıklamanız durumunda, Kandil’deki Kürt gerillalarını beş gün içinde ülkeden çıkarıp bu kanlı savaşı bitireceğini söyledi. Yani size yukarıda sözünü ettiğimiz benzersiz bir tarihsel onur fırsatı sundu. Heval Öcalan’ın bunu yapabilecek durumda bir önder olduğunu muhalif güçleri de içinde tüm Kürdistan biliyor. Size uzatılan bu eşine az rastlanır ‘iyilik’ önerisini, yalnız reddetmekle kalmadınız, elinize ip geçerse onu asacağınızı muştuladınız. Bu inanılmaz tutumunuz İslam Peygamberi’nin ünlü sözünü akla getiriyor: ‘İtteki şerri men apsente ileyhi.’ Biliyorsunuzdur, hadistir, bu. İslam Peygamberi’nin sözü ‘iyilik ettiklerinizin kötülüğünden sakınınız’ diyor. Lütfen söyler misiniz bu anlaşılmaz tutumunuz size ne kazandırdı? Bırakalım sizin kişisel kaybınızı, Türkiye bugün eskisini aratacak kan batağına düştü. Anti demokratik tutumlar, işlemler, karşılıklı saldırılar, öldürüşmelerle ülkemiz karanlık bir boşluğa çekiliyor. Ne derseniz deyin Sayın Başbakan, tarih bunu sizin döneminize yazacaktır. Siz de bilirsiniz ki, devlet yönetmek en azından insancıl bir sorumluluğun bilincinde olmayı gerektirir.

Bu iş Kandil’e bayrak asmakla olmaz

Jean Paul Sartre’ın sokaklarda gençlerin yasadışı yürüyüşlere katılmasının polisçe düzenlenen yasal dosyasını De Gaulle’in önüne koyarlar. İmzalarsa tutuklayacaklardır. De Gaulle, ben ‘Mösyö Sartre, Dr. Gaulle döneminde tutuklandı’ dedirtemem deyip imzayı reddetmiştir. Sizse en azından kanlı bir dönemin yeniden başlamasına duyarsız kalmakla suçlanacaksınız Sayın Başbakan. Yazık etmedimiz mi? Lütfen inanınız ki, ben size, sizinle ilgili politik olaylara ön yargı ile bakmıyorum. Ben politikacı değil yazarım. Giderek bir empati yaklaşımı içinde olma çabasındayım. Sizi akıl almaz ters davranışa iten temel neden karşınızdaki muhalif kimi güçlerin kullandığı politik araçları ellerinden alma derdine düşmenizdir. Zeka mahzunu bakışlı bir politik önderin halka dağıtmaya kalkıştığı iki metrelik idam sehpası urganına özenmekle çok şey yitirdiniz. Aynı muhterem size bugün de Kandil’e bayrak asmayı önerdi. Ne güzel değindiniz; iş bayrakla olsaydı ülkenin her yanına bayrak asılı. Ama biliyor musunuz, Hazretin bu önerisi bende istekler uyandırdı! Keşke bu yaşta sağlık engellerim olmasaydı, hazretin bu uyarısına koşarak uyar, Kandil’e çıkardım. Doğal ki savaş değil Türkiyeli yazar olarak bayrak dikmeye giderdim Kandil’e. Elimde silah değil yazı makinem olurdu, oradaki çocuklarımızı yakından tanımaya çalışırdım. Doğru politik çizgi, apaçık gerici bir siyasal örgütlenmeye onların savundukları çirkinlikleri yineleyerek değil, halka gerçek doğruları açıklayarak karşı çıkmakla çizilir. ‘Fikr-i kavmiyeti tel’in ediyor Peygamber’ der Akif. Lütfen o sözü anlayalım. Bir toprakta bir kavme işkence ediliyor, varlığı yadsınıyor, yok edilmeğe çalışılıyorsa, oradaki yöneticiler İslam Peygamberi’nin lanetini üstüne çekiyor demektir. Siz de şu anda bağışlayın beni, tüm İslamcı savlarınıza karşın bu konumda bulunuyorsunuz Sayın Başbakan. İki yıldır Kürtlerle ilgili yayınları okuyorum. Serinkanlılıkla değerlendirmeye çalışıyorum. Cezaevlerinde yapılanlara yürekler dayanmaz. Yüz yılı aşkın zamandır bu politikayı yürütüyor bu devlet. Bugün de boşu boşuna, salt, kimi fanilerin devlette emredici olma tutkuları için kan revan durumda halklar birbirine kırdırılıyor. Sayın Karayılan’ın mektubunda çok ibret verici bir Kürtçe uyarı vardı! ‘Dewlet bi ker be ji xwe le meke!’ ‘Devlet eşek de olsa binme!’ demekmiş. Yazık ki bizim politikacılarımızın temel tutkusu devlete binmek! Bizim çevrelerde de yaygın bir söz vardır: ‘Attan düşen ölmez, eşekten düşen ölür!’

Siz at üstünde değilsiniz. Düşmenizi değil sizden sadece, kanlı kardeş savaşını durdurmanızı diliyorum, bu sizin elinizde Sayın Başbakan.

Saygıyla,
Başarı Dileklerimle…

Vedat Türkali”


30 yılı aşkındır süren amansız savaş nedeni ile hayatını kaybeden bu çocuklar şeker toplamaya çıkamayacaklar…Failinin kim olduğunun ne önemi var ki demiyeceğiz çünkü önemi var!  

Şehitler ölmez vatan bölünmez sloganları ile gençlerimizi ölüme gönderip içlerindeki faşizmi meşrulaştıranlar ve kurumlarında çalıştığı kurumlarından faydalandıkları soyut aygıta elindeki tek ve biricik gerçeklik olan yaşamları kurban etmekten sakınmayan toplumsal olarak yaşamaya ehil olmamış kişilerin oluşturduğu ölüm kooperatifidir çocuklarımızın faili…

en masum yanlarımızı yarattığımız sanal kavramlara kurban etmiş olma gerçekliğimiz ülkemizin gururu değil olsa olsa utancıdır kanaatimizce…

Savaş nedeni ölen çocukların öldürüldükleri yerlere bir daha bakmakta fayda var, hatta bu çocukları öldüren ellere ne olduğunu, haklarında tutuklamayı bırakın soruşturma açılıp açılmadığını  ve buna benzer sıradan bir aklın ve vicdanın arayacağı birçok sorunun cevabını sorgulamakta fayda var, bir damla barış umudu için…

Okuduğumuz şehirlerin bir haritasını çıkardığımızda ve sorgulamalrımızı derinleştirdiğimizde savaş nedeni ile ölen çocukların bu ülkenin hangi noktalarında yoğunlaştıklarını,  onlara kıyanlara ne olduğunu yada ne olmadığını, onlara kıyanların nasıl terfi ettirildiklerini ve ülkenin iyi ve vefalı evlatları olarak payelendirildiklerini görmek pek zor olmayacak…tabi yüreğinin önünden kutsal devlet, tek devlet, tek millet ve tek bayrak gibi kan filtrelerini kaldırmayı başarıp insanca evet sadece insanca bakmayı başarabilenlere…

şiddetsiz ve barış dolu bir ülke hayali ile iyi bayramlar…

1988

1. Ramazan Dağ (13 Yaş)

1989

2. 19 Temmuz: Mahmut Yaşar (10), Şırnak
…3. 20 Eylül: Fahrettin Ertaş (10), Şırnak

1990


4. 20 Mart: Abidin Tuncer (10), Cizre
5. 1 Nisan: Berivan Kara (1), Uludere
6. 1 Nisan: Behecan Kara (9), Uludere
7. 31 Mayıs: Canan Özen (8), Derik
8. 10 Haziran: Rahime Kayran (10), Basa
9. 10 Haziran: Meryem Kayran (10), Basa
10. 10 Haziran: Taibet Öner (3), Basa
11. 10 Haziran: Vasfiye Öner (10), Basa
12. 10 Haziran: Sait Kahraman (4). Basa
13. 10 Haziran: Hayrettin Öner (5), Basa
14. 10 Haziran: Fatma Kayran (15), Basa
15. 10 Haziran: Mehmet Kayran (5), Basa
16. 10 Haziran: Hüseyin Kayran (3), Basa
17. 10 Haziran: Haniye Özdemir (10,) Basa
18. 10 Haziran: Takviye Öner (15), Basa
19. 10 Haziran: Ömer Bestaş (16), Basa
20. 14 Haziran: Cevdet Güler (14), Hakkâri
21. 14 Haziran: Fehime Güler (9), Hakkâri
22. 6 Ağustos: Faruk Aktuğ (13), Silopi
23. 30 Ekim: Ş. Pınar (11)
24. 12 Aralık: Hadi Dalan (11), Lice
1991
25. Newroz Şahinan (12), 10 Şubat 1991 Şırnak İli Cizre
26. Azad Tan (10), 2 Temmuz 1991 Batman
27. Recai Demirkıran (11), 19 Kasım 1991 Bitlis İli Hizan İlçesi
28. 28 Şubat: Salih Talayhan (17), Şırnak
29. 4 Mayıs: Murat Ardıç (13), Bingöl
30. 8 Haziran: Emine Latifeci (11), Hazro
31. 25 Haziran: Rinde Latifeci (13), Hazro
32. 10 Temmuz: Behzat Özkan (14), Diyarbakır
33. 12 Ağustos: Ferzan Ceylan (12), Dargeçit
34. 12 Ağustos: Abdullah Ceylan (12), Dargeçit
35. 6 Eylül: Ömür Eriş (11), Kurtalan
36. 20 Ekim: Nezahat Kızıl (6), Siirt
37. 20 Kasım: İsmet Mirzaoğlu (15), Ahlât
38. 24 Aralık: Veysi Aktaş (13), Lice

1992
39. Medeni tunç (17) 1992
40. Davut sayvural (15)1992
41. 6 Ocak: Emine Turan, Nusaybin
42. 14 Şubat: Abdülselam Özbey (15), Mardin
43. 15 Mart: Mehmet Evren (12), Cizre
44. 18 Mart: Vesile Say (9), Dargeçit
45. 18 Mart: Bedia Say (15), Dargeçit
46. 18 Mart: Yasin Say (17), Dargeçit
47. 18 Mart: Sami Say (10), Dargeçit
48. 19 Mart: Hıdır Acet, Nusaybin
49. 21 Mart: Hüseyin Altan (14), Cizre
50. 21 Mart: İsmet Arvas (16), Van
51. 21 Mart: Çetin Bayram (16), Van
52. 21 Mart: Davut Soyvural (15), Gercüş
53. 21 Mart: Mehmet Emin Acar (10), Şırnak
54. 21 Mart: Nebat Kakuç (17), Şırnak
55. 21 Mart: Bülent Zeyrek (16), Şırnak
56. 21 Mart: Emin Tetik (15), Şırnak
57. 21 Mart: Mehdi Günen (9), Şırnak
58. 21 Mart: Halil Bebek (2), Nusaybin
59. 21 Mart: Ahmet Kaya (1), Nusaybin
60. 21 Mart: Fatma Kaçmaz (4), Yüksekova
61. 22 Mart: Hatice Acar (5), Şırnak
62. 22 Mart: Kadriye Kakın (17), Şırnak
63. 22 Mart: Mehmet Nezir (13), Şırnak
64. 24 Mart: Bahri Çınar (12), Ömerli
65. 25 Mart: Nihat Celasun (14), Cizre
66. 25 Mart: Fatma Kaçmaz (14), Yüksekova
67. 25 Mart: Medeni Tunç (14), Siirt
68. 27 Mart: Süleyman Ayal (14), Urfa
69. 29 Mart: Bişeng Anık (16), Şırnak
70. 29 Mart: Mehmet Ekinci (7), Mazıdağı
71. 29 Mart: Şeyhmus Aktürk (16), Dargeçit
72. 11 Nisan: Yasin Çetin (16), Mevzitepe
73. 11 Nisan: Hasan Ayar (11), Mevzitepe
74. 17 Nisan: Cazım Kortak (17), Savur
75. 18 Nisan: Metin Kıratlı (10), Yüksekova
76. 21 Nisan: Yusuf Bodur (1), Midyat
77. 21 Nisan: Abdurrahman Yeşilmen (12), Midyat
78. 21 Nisan: Hamza Bulut (8), Midyat
79. 4 Mayıs: Bişar Bilen (10), Uludere
80. 4 Mayıs: Hanım Tunç (12), Uludere
81. 9 Mayıs: Sıraç Nergis (17), Nusaybin
82. 9 Mayıs: Selim Ata (17), Nusaybin
83. 9 Mayıs: Sait Sağlam (17), Nusaybin
84. 3 Haziran: Mehmet Naif Çevik (9), Nusaybin
85. 10 Haziran: Mahmut Güreş (12), Tatvan
86. 12 Haziran: Emir Eyvani (7), Muş
87. 22 Haziran: Gülbahar Tunç (8), Gercüş
88. 22 Haziran: Behçet Tunç (17), Gercüş
89. 22 Haziran: Abdurrahman Gök (14), Gercüş
90. 22 Haziran: Şükrü Gök (10), Gercüş
91. 22 Haziran: Sultan Gök (12), Gercüş
92. 22 Haziran: Emrullah Gök (4), Gercüş
93. 22 Haziran: Haşim Gök (3), Gercüş
94. 22 Haziran: Yeni doğmuş bir bebek, Gercüş
95. 27 Haziran: Yılmaz Tatar (12), Şırnak
96. Haziran: Abdülcelil Toy (14), Siirt
97. Haziran: Sadık Turlu (15), Siirt
98. 11 Temmuz: Gülistan Evin (6), Şemdinli
99. 11 Temmuz: Rehan Evin (8), Şemdinli
100. 22 Temmuz: Abdurrahman Akbalık (17), Nusaybin
101. 25 Temmuz: Kadir Balık (13), Dicle
102. 28 Temmuz: Nurcan Özatak (2), Hakkâri
103. Temmuz: Zuhal Avcı (9), Kulp
104. Temmuz: Çiğdem Esmer (10), Kulp
105. 6 Ağustos: Hüseyin Bayılmaz (10), Nusaybin
106. 10 Ağustos: Mehmet Erbek (12), Mardin
107. 22 Ağustos: Zeliha Nasanlı (10), Siverek
108. 23 Ağustos: Murat Dağkeser (10), Siverek
109. 23 Ağustos: Orhan Dağkeser (4), Siverek
110. 23-24 Ağustos: İbrahim Artunç (7), Şırnak
111. 23-24 Ağustos: Remziye Artunç (10), Şırnak
112. 23-24 Ağustos: Güler Sökmen (3), Şırnak
113. 23-24 Ağustos: Veysi Sökmen (6), Şırnak
114. 23-24 Ağustos: Sema Sökmen (9), Şırnak
115. 23-24 Ağustos: Gülüm Güngen (6), Şırnak
116. 23-24 Ağustos: Medine Güngen (14),Şırnak
117. 5 Eylül: Fuat Keskin (14), Doğubeyazıt
118. 7 Eylül: Mesut Dündar (15), Cizre
119. 10 Eylül: Cumali Çetrez (9), Hamur
120. 10 Eylül: Şefika Çetrez (7), Hamur
121. 18 Eylül: Ahmet Alan (10), Solhan
122. 1 Ekim: Hüseyin Esrai (16), Kars
123. 3 Ekim: Aziz Bal (17), Dargeçit
124. 24 Ekim: Zeyni Dağ (17), Nusaybin
125. 1 Kasım: Devrim Eleftoz (1), Silvan
126. 5 Kasım: Şurzan Demirkapı (16), Kovancılar
127. 6 Kasım: Milet Samur (14), Şemdinli
128. 6 Kasım: Gülsüme Samur (4), Şemdinli
129. 6 Kasım: Reber Samur (1), Şemdinli
130. 7 Kasım: Şivan Çığırga (3), Cizre
131. 7 Kasım: Nadire Çığırga (10), Cizre
132. 7 Kasım: Sinem Çığırga (13), Cizre
133. 7 Kasım: Fatma Çığırga (9), Cizre
134. 7 Kasım: Bahar Çığırga (7), Cizre
135. 22 Kasım: Coşkun Benzer (12), Kilis
136. 6 Aralık: Melek Bora (10), Dargeçit
137. 17 Aralık: Veysi Başar (8), Diyarbakır
138. 17 Aralık: Fatma Can (17), Diyarbakır
139. 24 Aralık: Nafi Kalemli (14), Viranşehir
140. Aralık: Hüseyin Ensari (16), Kars
141. Aralık: Mehmet Yusufi (15), Başkale
142. Aralık: Kasım Oval (14), Yüksekova

1993

143. 11 Ocak: Gülistan İşiyok (12), Kulp
144. 12 Ocak: Nezir Ergün (8), Cizre
145. 12 Ocak: Hacer Ergün (6), Cizre
146. 12 Ocak: Hıdır Ergün (17), Cizre
147. 31 Ocak: Naze Ekici (12), Şırnak
148. 31 Ocak: Şemsi Ekici (4), Şırnak
149. 31 Ocak: Hamza Ekici (6), Şırnak
150. 17 Şubat: Esra Saçaklı (8), Silvan
151. 20 Şubat: Abide Ekin (3), Basa
152. 7 Mayıs: Gürgiz Bayındır (5), İdil
153. 23 Mayıs: Naim Aslan, Yüksekova
154. 25 Mayıs: Semra Bayram, Silvan
155. 18 Haziran: İrfan Fidan (17), Savur
156. 7 Temmuz: Mahmut Aydemir, Silopi
157. 7 Temmuz: Fadile Aydemir (6), Silopi
158. 7 Temmuz: Ayşe Yıldız, Silopi
159. 11 Temmuz: Dinçer Levent (16), Hamur
160. 11 Temmuz: Feride Levent (15), Hamur
161. 13 Temmuz: Canan Çiftçi, Diyadin
162. 13 Temmuz: Dilşah Çiftçi, Diyadin
163. 13 Temmuz: Ender Çiftçi, Diyadin
164. 13 Temmuz: Ruken Çiftçi (6), Diyadin
165. 20 Temmuz: Azad Sabırlı (7), Bahçesaray
166. 20 Temmuz: Yunus Sabırlı (2), Bahçesaray
167. 20 Temmuz: Bahar Turan (3), Bahçesaray
168. 20 Temmuz: Sevil Ağaç (7), Bahçesaray
169. 20 Temmuz: Suzan Turan (10), Bahçesaray
170. 20 Temmuz: Yıldız Güzel (13), Bahçesaray
171. 20 Temmuz: Nezahat Elmalı (12), Bahçesaray
172. 20 Temmuz: Eylem Elmalı (4), Bahçesaray
173. 20 Temmuz: Azime Elmalı (14), Bahçesaray
174. 20 Temmuz: Muhammet Yaşar (8), Bahçesaray
175. 20 Temmuz: Hanım Yaşar (4), Bahçesaray
176. 20 Temmuz: Hürriyet Sevgili (12), Bahçesaray
177. 24 Temmuz: C. M. (12), Silvan
178. 30 Temmuz: Elif Rani (7), Pazarcık
179. 30 Temmuz: Gözde Rani (4), Pazarcık
180. 14 Ağustos: Selvi Çağdavul (16), Digor
181. 14 Ağustos: Yeter Keremciler (14), Digor
182. 14 Ağustos: Zarife Boylu (16), Digor
183. 14 Ağustos: Necla Geçener (14), Digor
184. Ağustos: Seyhan Doğan (12), Dargeçit
185. 11 Eylül: Seyithan Balçık, Cizre
186. 11 Eylül: Mesut Balçık, Cizre
187. 13 Eylül: Yusuf Bozkurt (14), Şırnak
188. 13 Eylül: Halit Akıl (12), Şırnak
189. 21 Eylül: Ahmet Arcagök (11), Diyarbakır
190. 28 Eylül: İdris Ülüş (12), Yüksekova
191. 30 Eylül: Sercan Ülüş (7), Yüksekova
192. 2 Ekim: Şakir Öğüt (7) Altınova/Muş
193. 2 Ekim: Cihan Öğüt (4) Altınova/Muş
194. 2 Ekim: M. Şirin Öğüt (1) Altınova/Muş
195. 2 Ekim: Aycan Öğüt (6) Altınova/Muş
196. 2 Ekim: Çınar Öğüt (3) Altınova/Muş
197. 9 Ekim: Zana Zoğurlu (16), Lice
198. 9 Ekim: Lokman Zoğurlu (17), Lice
199. 10 Ekim: Yalçın Yaşa (13) Diyarbakır
200. 22 Ekim: Dilbirin Canpolat (3,5), Lice
201. 22 Ekim: Suna Canpolat (2), Lice
202. 22 Ekim: Hüseyin Canpolat (15),Lice
203. 17 Aralık: Halil Leco (13), Ovacık
204. Aralık: Mahmut Erol (15), Dargeçit
205. Abide ekinci 1993(3yaşında)
206. Ali yıldırım 1993(3yaşında)
207. Galip akıl 1993(13yaşında)
208. Yusuf akıl 1993(13 yaşında)
209. Gülten çağdavul 1993 (8 yaş)
210. Selvi çağdavul 1993 (14 yaş)
211. Yeter kerenciler 1993 (13 yaş)
212. Necla geçener 1993 (14 yaş)
213. Zarife boylu 1993 (15)
214. Erdal buğan 1993 (17 yaş)
215. Hüseyin canpolat(15yaş)1993
216. Suna canpolat(2yaş)1993
217. Dilbirin canpolat (3.5 aylık)1993

1994
218. Huri benge 1994(3yaşında)
219. Fatma bengi 1994(3yaşında)
220. Liluz bengi 1994 (3 yaşında)
221. Asiye erdin 1994(1 yaşında)
222. Abdullah kamçı(12 yaş) 1994
223. Mehmet üste (12 yaş) 1994
224. 3 Ocak: B. A. (12), Hani
225. 5 Ocak: Keko Gül (12), Adana
226. 6 Ocak: Ali Katmış (1), Cizre
227. 7 Ocak: A. Halim Rüzgâr (12), Batman
228. 10 Ocak: Muhammet Bilgiç (5), Cizre
229. 10 Ocak: Ahmet Bilgiç (6), Cizre
230. 14 Ocak: Azad Önen (16), Diyarbakır
231. 18 Ocak: Süleyman Gün (15), Diyarbakır
232. 25 Ocak: Ahmet Efe (8), Diyarbakır
233. 13 Şubat: İbrahim Şeflik (5), Silopi
234. 16 Şubat: Hakan Yalçın (14), Diyarbakır
235. 23 Şubat: Bilavşan Asper (17), Tatvan
236. 26 Şubat: Sevgi Asma (7), Kurtalan
237. 26 Şubat: Sohbet Öngün (3), Sason
238. 26 Şubat: Hanifi Yıldız (13), Sason
239. 26 Şubat: Hüseyin Tekin (16), Sason
240. 1 Mart: R. A. (3), Kızıltepe
241. 19 Mart: Ferman Cingöz (16), Lice
242. 27 Mart: Mirza Yıldırım (3), Şırnak
243. 27 Mart: Mehmet Yıldırım (15), Şırnak
244. 27 Mart: Abdülkerim Yıldırım (2), Şırnak
245. 27 Mart: İrfan Yıldırım (5), Şırnak
246. 27 Mart: Xunaf Yıldırım (3), Şırnak
247. 27 Mart: Çiçek Benzer (2), Şırnak
248. 27 Mart: Ali Benzer (7), Şırnak
249. 27 Mart: Ayşe Benzer (1), Şırnak
250. 27 Mart: Ömer Benzer (12), Şırnak
251. 27 Mart: Abdurrahman Benzer (4), Şırnak
252. 10 Nisan: İlhami Menteş (12), Lice
253. 10 Nisan: Raif Menteş (13), Lice
254. 27 Nisan: Keziban Kalkan (15), Genç
255. 28 Mayıs: Tuncer Güler (11), Ağrı
256. 30 Mayıs: Şerif Ekin (13), Basa
257. 2 Haziran: Ahmet Kaya (13), Yüksekova
258. 2 Haziran: Hasan Demir (14), Yüksekova
259. 5 Haziran: Didar Elmas (7), Ovacık
260. 8 Haziran: Barzan… (2), Silvan
261. 25 Haziran: Hüsnü Turan (10), Nusaybin
262. 25 Haziran: Eylem Tur (13), Nusaybin
263. 25 Haziran: Süleyman Erik (9), Nusaybin
264. 25 Haziran: Emrullah Zeybek (10), Bitlis
265. 25 Haziran: Hikmet Argün (13), Bitlis
266. 27 Haziran: Xanime Sincar (17), Ömerli
267. 28 Haziran: Hayri Yüksel (15), Ömerli
268. 4 Temmuz: Atilla Kılıç (14), Kozluk
269. 8 Temmuz: Nurullah Solhan (16), Kızıltepe
270. 8 Temmuz: Emrullah Solhan (14), Kızıltepe
271. 8 Temmuz: Selma Solhan (7), Kızıltepe
272. 1 Temmuz: A. Menaf Tunç (14), Siirt
273. 16 Temmuz: Kenan Dartan (12), Kozluk
274. 31 Temmuz: Gültekin Acet (10), Bismil
275. 5 Ağustos: Abdullah Kamçı (16), Yüksekova
276. 12 Ağustos: Netice Coşkun (14), Kulp
277. 15 Ağustos: Çelebi Özgüç (15), Savur
278. 15 Ağustos: İshak Özgüç (13), Savur
279. 22 Ağustos: Savaş Ateş (11), Dicle
280. 22 Ağustos: Halit Güneş (13), Dicle
281. 22 Ağustos: Bayram Güneş (13), Dicle
282. 22 Ağustos: Vedat Balta (12), Dicle
283. 22 Ağustos: İbrahim Balta (13), Dicle
284. 22 Ağustos: İsa Can (15), Dicle
285. 13 Eylül: Sadettin Doğan (10), Lice
286. 15 Eylül: Sedat Öner (7), Eruh
287. 15 Eylül: Mehmet Sercan (9), Eruh
288. 15 Eylül: Cemşit Adıgüzel (13), Eruh
289. 20 Eylül: Şükran Yıldız (11), Çukurca
290. 25 Eylül: Dilek Serin (3), Dersim
291. 25 Eylül: Yeter Işık (16), Dersim
292. 25 Eylül: Recep Tartar (8), Genç
293. 25 Eylül: Kürdiye Savaş (8), Genç
294. 25 Eylül: Emrah Tartar (8), Genç
295. 25 Eylül: Faruk Savaş (11), Genç
296. 2 Ekim: Filiz Kayış, Ceylanpınar
297. 3 Ekim: İlyas Yiğit (6), Çat
298. 3 Ekim: Adil Boztaş (10), Kağızman
299. 9 Ekim: Nurşan Bulut (13), Palu
300. 10 Ekim: Mehmet Üste (12), Pazarcık
301. 31 Ekim: Fikri Yılmaz (15), Yüksekova
302. 18 Kasım: Cüneyt Tarhan (11), Tatvan
303. 1 Aralık: Yunus Turgut (13), Silopi
304. Aralık: Hasip Kaya (9), Doğubayazıt
305. Aralık: Yılmaz Kaya (10), Doğubayazıt

1995
306. Z.aslan (16 yaş) 1995
307. Ercan demirtaş (6 yaş) 1995
308. Bahar demirtaş (11 yaş) 1995
309. Nisan: Erol Öztunç (2), Uludere
310. 17 Mayıs: Ahmet Bulut (10), Ömerli
311. 17 Mayıs: Rahim Kumru (10), Ömerli
312. 25 Mayıs: Dinar Aras (12), Iğdır 1995
313. 25 Mayıs: Cüneyt Aras (6), Iğdır
314. 25 Mayıs: Ergün Aras (3), Iğdır
315. 25 Mayıs: Ferdi Aras (2), Iğdır

1996
316. 2 Mayıs: Hazal Sevim (17), Baykan
317. 8 Ağustos: Dilan Bayram (2), Adana
318. 8 Ağustos: Berivan Bayram (4), Adana
319. 13 Kasım: Hatice Bozaslan (17), Derik
320. 2 Aralık: Oktan Çaçan (14), Diyarbakır
321. 11 Aralık: Mehmet Banan (15), Midyat

1997
322. 6 Mart: Musa Adsız (12), Akçakale
323. 23 Nisan: M. Şerif Öztürk (11), Kızıltepe
324. 25 Nisan: Muhammet Kulçur (12), Dumlu/ Erzurum
325. 25 Nisan: Gökhan Kulçur (10), Dumlu/ Erzurum
326. 8 Mayıs: Fedai Öğürce (4), Pasinler
327. 10 Kasım: M. Özdemir (17), Ceylanpınar
328. 11 Kasım: Bilal Alanca (5), Nusaybin

1998
329. Fırat Kıvanç (12 yaş ) 1998
330. İsmail Berrak 14 yaş 1998
331. 15 Mart: Engin Ceylan (14), Lice

1999
332. 14 Mart: Tugay Ergin (10), Hani
333. 17 Nisan: Yılmaz Elüstü (17), Genç
334. 15 Mayıs: Kenan Oğuz, Erzurum
335. 15 Mayıs: Deniz Oğuz, Erzurum
336. 15 Mayıs: Cansu Oğuz, Erzurum
337. 20 Haziran: Mehmet Algan (11), İdi
338. 1 Ağustos: Fırat Çiçek (9), Elazığ
339. 1 Ağustos: Onur Şahin (11), Elazığ
340. 1 Ağustos: Sedat Karakoç (14), Elazığ,
341. 17 Ağustos: Şaban Çadıroğlu (15), Van
342. 25 Eylül: İnan Cila (11), Ovacık

2000
343. Serdar Günerci (17), Diyarbakır
344. Welat Şedal (10), Yüksekova
345. İsmail Şedal (8), Yüksekova

2001
346. Pınar Turan -2001 (6 Yaş)

2004
347. Kasım: Uğur Kaymaz (12), Mardin

2006
348. Zilan Demir (8 Yaş) 2006
349. Şilan Demir (6 Aylık) 2006
350. Mizgin Demir (12yaş)2006
351. Evin Dilan Demir (10yaş)2006
352. Nazar Çetinkaya( 2yaş) 2006
353. Nazlı Çetinkaya (4yaş) 2006
354. Abdullah Çetinkaya (9 Aylık) 2006
355. Hasan Marangoz (14yaş) 2006
356. Mahsum Mızrak (17yaş) 2006
357. 29 Mart: Abdullah Duran (9), Diyarbakır
358. 30 Mart: Enes Ata (8), Diyarbakır
359. 30 Mart: İsmail Erkek (8), Diyarbakır
360. Mart: Fatih Tekin (3), Batman
361. Mart: Ahmet Araç (17), Mardin
362. 3 Nisan: Mahsum Mızrak (17), Diyarbakır
363. 3 Nisan: Emrah Fidan (17), Diyarbakır
364. 5 Eylül: Mizgin Özbek (10), Batman

2008
365. 15 Şubat: Yahya Menekşe (17), Şırnak

2009
366. 23 Nisan: Abdülsamet Erip (14), Hakkâri
367. 25 Nisan: Maziye Aslan (8), Van
368. 5 Ağustos: Hakan Uluç (10), Siirt
369. 9 Ağustos Caziye Ölmez (16), Şırnak
370. 28 Eylül 2009 Ceylan Önkol 12 Yaş Lice D.Bakır
371. 07 Ekim 2009 İbrahim Atabay (17) – Van -Çaldıran
372. 19 Ekim 2009 Mehmet Uytun 1,5 yaş Cizre

2010…
373. 4 Haziran 2010 Diren Basan 10 yaş- Şırnak
374. 23 Temmuz 2010 Canan Saldık 16 yaş Van
375. 10 Eylül 2010 Enver Turan 13 yaşında Hakkari/Yüksekova
376. 05 Ekim 2010 Ahmet Emre 12 yaşında Şırnak
377. 10 ekim 2010 Umut Furkan Akçil 7 yaşında Silopi


Yaşar Kemal

Yayınlandı: Ağustos 8, 2011 / Barışağı

Hevi

Yayınlandı: Haziran 8, 2011 / Barışağı

Faili meçhul bir cumhuriyet büyüyor sözcüklerinizde

Ve habersizce ölüp ölüp akıyoruz cümlelerinizce…

Kaybolan seslerimizi baykuşlara bağışladık

Ama siz dönmediniz apoletli lügatlarınızdan

Kanserli hücreler bağışladınız sonra tarihten size yadigar

Araya kaynamış gülücükler saçtınız peşi sıra

Değiştirmediniz üstümüze düşürdüğünüz gölgenin karanlığını

Bencilliğinizce mi küçüldünüz tüm büyüklüğünüze rağmen

Yoksa taburlar dolusu intikam mıydınız?

Gözleriniz bir bir sönerken gözlerimizde

ölen yıldızlar mıydı içine düştüğümüz kuyu bilemedik

Ya yoktunuz hiçbir zaman
ya da yanlış anlamıştık birbirimizi…

Yoldaştık işgalcilerin çizmelerine karşı bir efsaneye göre

dostluğumuzu ne mey sofralarınızda

ne secdeye değen yürekleriniz sarhoşluğunda hatırlamadınız

ve dost naralarınızıda

hayır dualarınız gibi kendinize sakladınız

Bilemedik…

Barışağı


Cem EMİR

Diyarbakır’da 20 yıl önce evinden alındıktan sonra öldürülen ve cesedi Elazığ yakınlarında bulunan kapatılan HEP’in Diyarbakır İl Başkanı Vedat Aydın cinayetine ilişkin dosyanın zaman aşımına uğramasına, 42 gün kaldı!!!

DİYARBAKIR – Diyarbakır’da, 5 Temmuz 1991 tarihinde kapatılan HEP Diyarbakır İl Başkanı Vedat Aydın, iddiaya göre evine giden ve kendilerini polis olarak tanıtan, elleri silahlı ve telsizli kişiler tarafından ’Siyasi şubeye gideceğiz’ diyerek Aydın’ı aldı. Evinden alındıktan sonra, 7 Temmuz 1991’de Elazığ’ın Maden İlçesi yakınlarındaki bir köprü menfezinin altında işkence edilmiş halde cesedi bulunan Vedat Aydın cinayeti, 5 Temmuz’da zaman aşımına uğrayacak.

9 ŞÜPHELİ VAR
Aydın dosyasını 2 yıl önce, zaman aşımı süresi yaklaştığı için öncelikli dosyalar arasında alan Diyarbakır Özel yetkili Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, aralarında Diyarbakır Jandarma İstihbarat eski Grup Komutanı Binbaşı Aytekin Özen’in de bulunduğu 6’sı PKK itirafçısı 9 JİTEM’ci hakkında başlattığı soruşturmada sona yaklaşıldı. Savcılığın, olaya karıştıkları belirlenen şüphelilerinden bazıları hakkında yeniden arama kararı çıkarabileceği belirtilirken, zaman aşımı süresinden önce dava açılacağı öğrenildi.

Vedat Aydın’ın öldürülmesinden sonra tek tanık olarak görünen eşi Şükran Aydın’ın verdiği ifadeler, eşkal üzerine çizilen robot resimlerin yanı sıra, PKK itirafçısı Abdulkadir Aygan’ın ifadeleri ile DGM Başsavcılığı, Olağanüstü Hal Bölge Valiliği, Emniyet Müdürlüğü, Jandarma Merkez Komutanlığı yazışmalarının yer aldığı soruşturma dosyasındaki bazı ayrıntılar ortaya çıktı.

SUSURLUK RAPORU GÜNDEME GELDİ
Aydın’ın avukatlarının Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı aracılığıyla 1998 yılında, soruşturmayı o dönem yürüten Malatya DGM Başsavcılığı’ndan, soruşturmanın Başbakanlık Teftiş Kurulu’nun hazırladığı ’Susurluk Raporu’ kapsamında yürütülmesini istediği, ancak bir süre konuyu inceleyen savcılığın ileri gidemediği belirtildi.

POLİSTEN FEHMİ IŞIKLAR’A: BÜYÜK OLAYLAR ÇIKACAK
Soruşturma dosyasında Diyarbakır Emniyet Müdürlüğü’nün 1992 yılında OHAL Bölge Valiliği’ne yazdığı ’gizli’ ibareleri yazıda, Vedat Aydın’ın cenazesinin defin işlemi ardından, kapatılan HEP’in Genel Başkanı Fehmi Işıklar ve Milletvekili Adnan Erkmen ile güvenlik güçlerinin görüştüklerine yer verildi. Raporda, polis yetkililerinin Işıklar ve Erkmen’e, ’kalabalık şehre girerse büyük olaylar vuku bulabilir’ dedikleri belirtildi.

İTİRAFÇI AYGAN’IN İDDİALARI
SORUŞTURMA kapsamında ifade veren PKK itirafçısı Abdulkadir Aygan’ın yanı sıra, PKK itirafçısı olduktan sonra JİTEM üyesi olduğu ileri sürülen ve Mumcu suikastine karıştığı iddia edilen Murat Demir, cinayetle ilgili şu iddialarda bulunmuştu:

“Ben cinayetin işlendiği tarihlerde Silvan’da askerlik yapıyordum. Temmuz’un 1 veya 2’siydi. Cem Ersever geldi ’operasyon var’ diyerek beni, Hadi Çelik ve İlhan Çelik’i aldı. Ben de kırsala operasyon yapacağız sandım. Alay Komutanı İsmet Yediyıldız, Cem Ersever’le birlikte bize ’Vedat Aydın’ı alıp sorgulayacağız’ dediklerinde öldürüleceğini anladım. Birkaç itirafçı ile ’Bülent’, ’Murat’ ve kod ismi ’İmanım’ olan özel harekatçılarla Vedat Aydın’ın evine 3 arabayla gittik. Vedat Aydın’ın evine itirafçı Hasan Adak, İmanım ve Bülent ellerinde telsizle gittiler. Aldıktan sonra Elazığ’a doğru yola çıktık. Cem Ersever kullandığı otomobil ile önümüze geçti. Biz de onu takip ettik. Maden ilçesine 10 kilometre kala araçtan inip kırsala doğru yürüdük. Ersever bize gösterdiği noktada, ’Sorgulayın sabaha doğru gelirim’ dedi. Sorguda, Vedat Aydın’ın gençleri dağa gönderdiğini itiraf etmesini istiyorduk. O da öldürüleceğini anladığı için ’Benden bir şey alamayacaksınız’ diyordu. Fiziki işkence sabaha kadar devam etti. Gün boyu konuşmamakta ısrar edince geceyarısı Vedat Aydın’ı Maden İlçesi tarafına götürdük. Issız yerde durduk. Vedat Aydın’ı alıp köprünün altında infaz ettiler. Vedat Aydın’ı itirafçı Hasan Adak öldürdü.” (dha)

Kaynak: Radikal


Dağlarda gelincikler ovada kan

Yayınlandı: Mayıs 17, 2011 / Barışağı

CENGİZ ÇANDAR

17/05/2011

Bir hafta kadar önce, Irak Kürdistan bölgesine onca kez gitmiş olmama rağmen hiç gitmediğim bir bölümüne gittim: Barzan’a. Geçen yüzyılın dörtte üçünde Kürtlerin Bağdat’a karşı ayaklanmalarının önderlerini yetiştiren çevreye.
Erbil’den kuzeye Şaklava ve Harir Vadisi üzerinden, batı-doğu ekseninde dört dağ silsilesini geçip Barzan’a vardım. Dönüşte ters yönde, doğu yönüne dönüp, Mergesor ve Diyana üzerinden, ülkenin en yüksek dağı Ser-i Hasan Beg ve efsanevi Hendrin Dağı’nı arkada bırakıp, herhalde dünyanın en göz kamaştırıcı kanyonlarından birinin üzerine kurulmuş Revanduz’dan geçerek geri geldim Erbil’e.
Döndüğümde izlenimimi soran Erbil’deki dostlarıma “Meğerse ‘derin Kürdistan’ı hiç görmemişim” dedim. Erbil’den Barzan’a doğru yol aldıkça, Barzan’dan Türkiye-Irak-İran sınırlarının kesiştiği alana yaklaştıkça, Irak’ta olduğunuzu tümüyle unutabilirsiniz. Hadi, Erbil’de, Süleymaniye’de, Zaho’da falan, dilinizi ‘Kürdistan’ sözcüğüne bir türlü döndüremeyip, ‘Kuzey Irak’ demeniz belki anlaşılabilir ama yukarıda anlattığım coğrafya ‘Kuzey Irak’ değil, düpedüz Kürdistan. Zaten Iraklı Araplar da öyle diyorlar. Hep de öyle dediler.
Üzerindeki insanıyla, topografyasıyla, faunasıyla, bitki türleriyle oralarının, Irak’ın diğer bölgeleriyle hiçbir ortak yanı yok. Ortak yan, siyasi olarak Irak sınırları içinde yer alıyor olması. O da Kürtlerin itirazına rağmen, İngilizlerin ‘Osmanlı mirası’nı paylaşmasıyla oldu.
“Derin Kürdistan’ı gezdim” diye Erbil’deki dostlarıma naklettiğim coğrafi alana ilişkin olarak zihnime silinemeyecek şekilde kazınan ‘fotoğraflar’, bölgenin göz kamaştırıcı doğal güzelliği oldu. Baharla yeşille örtünen, bugüne kadar gördüğüm en çok sayıda ve en iri gelinciklerin süslediği yaylalar, yamaçlar, dağ dorukları, derin vadiler, bir oraya bir buraya kıvrılarak akan Zap ve ona karışan kolları, çaylar. İnsan eli, ya dokunamamış bu doğaya ya da bozamamış.Zap’ın sol yanının adı Soran, sağı, bizim sınıra kadar Behdinan. Baharda dünyanın görülebilecek en güzel köşelerinden biri.

Behdinan’ın ötesi Botan 


Çok uzaklardan değil, topraklarımıza bitişik bir alandan söz ediyorum. Barzan’ın, Mergesor’un, Piran’ın öte yanı bizim Hakkâri vilayeti. Oramar-Şemdinan (Şemdinli) arası. Az ötesi de Şırnak il sınırları içine giriyor. Çukurca-Beytüşşebap-Uludere civarları. Osmanlı devrinde oraya Behdinan, şimdi Türkiye sınırları içinde kalan bitişik bölgesine Botan deniyordu. Zap bölgesindeki nefes kesici doğa güzelliğinin şu bahar zamanı, sınırın ‘bizim’ tarafımızda aynen geçerli olduğunu biliyordum. Hakkâri-Şırnak’ın sonbaharının, kışının ne kadar güzel olduğunu bildiğime göre, Zap’ın fışkırdığı benzer topografyanın bir baharda nasıl olabileceğini tahmin etmek zor değil. Hele Barzan’daysanız…
Uludere’den geçen gün gelen, “12 PKK’lı terörist öldürüldü” haberi, bu yüzden içimi daha da kararttı. Silopi’de bir polis ‘şehit düştü.’ Bir gün sonra evleniyormuş. Fotoğraflarına yürek dayanmaz.
İki hafta önce, Kastamonu’da bir polis ‘şehit düşmüştü.’ Onun bireysel öyküsü de yürek paralayıcıydı.

Öldürülen insan değil mi? 


‘Kastamonu şehidi’nin Dersim’de ‘öldürülen 7 PKK’lı terörist’le ilgisini kuran, bizim bu taraflarda pek olmadı. “Niye şu bahar Pülümür civarında tepelere tırmanıp, ‘eylemsiz’ silahlı arıyorsunuz öldürmek için?” sorusunu kamu otoritesine soran da olmadı.
Zaten, ölenin üzerinde ‘devlet’in öngördüğü ve bilinçaltlarımıza kazıdığı dille ‘terörist’ etiketi varsa, kim olduğunun, niçin öldürüldüğünün nedeni sorulmadığı gibi, hesabı da tutulmuyor. İnsan olarak yok hükmündeymiş gibi muamele görüyorlar. Hatta, ölmeleri doğru dürüst haber bile olmuyor.
Uludere’de öldürülenler arasındaki ‘5 PKK’lı terörist’in fotoğraflarına baktım. Gencecik çocuklar. Yakışıklı, delikanlı, kimisi çocuksu ifadeli yüzler. Biri Bingöllü, biri Malazgirtli, biri Afrinli, biri Şırnaklı, biri Hakkârili. ‘Bizim çocuklar’ yani. Fotoğraflarına bakmak, ‘polis ve asker şehitler’in fotoğraflarına bakmak kadar iç paralayıcı.
Cenazeleri bile sorun. Sınırda sıfır noktasının oralarda bir yerde. Geçen hafta dolandığım alanın yarım saat kuzeyinde. Asker oralarda konuşlanmış. Tanklar, toplar. Uludere ahalisi, yüzlerce kişi, -2000 diyen de var- cenazeleri almak için yola düşmüş, birkaç günden beri gece gündüz Bilican Tepesi’nin oralarda askerle sürtüşüyor.
Bölgede üç gün yas ilan edildi. Hayat, Diyarbakır’da, Van’da, Hakkâri’de, Batman’da, Siirt’te, Silvan’da, Bismil’de, Kurtalan’da, Cizre’de, Silopi’de, Doğubeyazıt’ta, Malazgirt’te, Varto’da dün durmuştu. Merak ediyorum, kaç gazete bu gelişmeleri birinci sayfasına taşıyacak; kaç televizyon kanalında haber olarak öne çıkarılacak? Selahattin Demirtaş şöyle diyor: “Burada (bölgede) insanların duygusallığı, öfkesi yüzlerinden okunuyor. Bunu Türkiye’nin batısında hissetmezsiniz ama buralarda taziye havası var. İnsanların bir yakını ölmüş gibi. Zaten de cenazeler geliyor. Tam seçim atmosferine giriyorduk ki bu haber geldi. Halk bu kadar moralsizken seçim çalışması zaten yapamayız. Siyaset biraz da moral işi.”
Türkiye’nin batısı, doğusuna bu kadar duyarsızlaşmışken, bilgisiz, habersiz ve önyargılıyken buna medya büyük ölçüde katkıda bulunmaya devam ederken medya, Kürtlere dair dilini bir türlü düzeltememiş, ‘insan odaklı’ olamamışken ve en önemlisi siyaset sınıfında gerekli basiret ve cesaret eksiği varken, ne yazık ki, bu ülkede daha kan dökülmeye devam edecek.
‘Kastamonu pususu’yla Dersim’de ‘7 PKK’lı teröristin öldürülmesi’ arasında artık bir bağlantı kurabiliyorsanız, Uludere kırsalında ‘12 teröristin öldürülmesi’nin ardından ‘yeni şehitler’ geleceğine emin olun. Yine infiale kapılacağız. Yine ateşli, intikam nutukları dinleyeceğiz. Oyunu bazılarımız görebiliyor. Göremeyenler, “Ne oyunu, kim oynuyor? Neden?” diye soracak olurlarsa, iki kısa cevap:

1-
 12 Haziran’da seçime gidiyoruz. Seçim sonrasının hazırlıkları şimdiden başladı
2- Oyuncuları ve oyunu merak ediyorsanız, bir zahmet, 12 Eylül (2010) anayasa referandumuna günler kala, Hakkâri’de mağaralara dalıp, ‘eylemsizlik’ halindeki 7 PKK’lıyı kim öldürttü, bir bakıverin.
Devamı gelecek…

Kaynak: Radikal


MAXİME AZADİ

11:21 / 12 Mayıs 2011

Şirinler, sevimli mavi cinler mi yoksa komünist, stalinist, ırkçı ve antisemit mi? Hem beğeniyle izlenen hem de yayınlandığı günden bu yana tartışma konusu olan Şirinler, bu kez “yabancı düşmanı” ve “totalitarist” oldu. Yeni suçlamalar Fransız siyasal bilimler araştırmacısı Antoine Buéno’ya ait.

Şirinlerin Ağustos ayında beyaz perdeye gelmesi beklenirken, yeni iddialar ortaya atıldı. Fransız araştırmacı Antoine Buéno, “Le Petit Livre Bleu” (Küçük Mavi Kitap) adlı kitabında Şirinlere ilişkin yeni bir sosyo-politik okuma sunuyor.

STALİNİZM VE NAZİZM DAMGALI!

Küçük mavi karakterlerin oluşturduğu bu toplum kitapta “yabancı düşmanı”, “totalitarist” ve “antisemit” olarak suçlanıyor. Buéno, Şirinler toplumunun “Stalinizm ve Nazizm damgalı totaliter bir ütopyanın prototipi” olduğunu savunuyor.

Kendi kendine yeterliliği ile Şirinler toplumunun kolektivist olduğu, her şeye kadir ve tek bir Büyük Şirin (Şirin Baba) tarafından yönetildiği ifade edilirken, Şirinlerin “gülünçlüğe varan derecede püriten (bağnaz)” olduğu ileri sürülüyor.

KÖLE ŞİRİN

Kitabın yazarı, Şirinlerin ilk dizisi olan Siyah Şirinler’deki (Schtroumpfs noirs) ırkçılığın “tescilli” olduğunu dile getirerek, burada “saf kanın hayati önem kazandığı, esmerin ise biçimsiz hale geldiğini” iddia ediyor. Yazar, Siyah Şirin karakterinin, “muhtemelen köle şirinler” olduğunu belirtiyor. Siyah Şirinler için “Akıllarını yitirmiş. İlkel varlıklara indirgenmiş, sıçrayarak ve ‘Gnap! Gnap! Gnap!’ diye bağırarak hareket ediyorlar” diyen araştırmacı Bueno, bunun “biraz da 19. yüzyıldaki beyaz sömürgecilerin Afrikalıları algılama biçimi” olduğunu ifade ederek Şirinlerin yaratıcısı Peyo’nun da bir Belçikalı olduğuna işaret ediyor.

GARGAMEL ANTİSEMİT Mİ?

Şirine (La Schtroumpfette) karakterinde ise “sarışın Aryen’in idealize edildiğini” yazan Buéno, Şirinlerin yeminli düşmanı Gargamel’in “antisemit” bir karakter taşıdığını belirtiyor ve kedisinin adının Azrail (Azman) olduğunu hatırlatıyor.

Bueno’nun iddialarına dayanak oluşturan argümanları ise şunlar:

-Dış dünyayla hiçbir iletişim kurmadan, diğerlerine kapalı halde kendi kendine yeten bir yaşam

-Farklılığın yaşanmasını imkansız kılmayı düşündüren tek renk

-Özellikle Siyah Şirin hikayesindeki ırkçılık

-Yine aşırı sarı saçları olan Şirine karakterindeki ırkçılık

-Bir Yahudi’ye benzediği iddia edilen büyücü Gargamel’deki ırkçılık

-Şirin Baba tarafından otoriter şekilde yönetilen kolektivist bir toplumdan dolayı da Stalinist ve Nazi.

PEYO SİYASETLE İLGİLENMEZDİ!

Express dergisine konuşan Peyo’nun oğlu Thierry Culliford, Bueno’nun kitabını okumadığını belirterek, “Bırakın tahmin edeyim, bu hikayeyi uzun zamandır biliyorum! Şirinler komünisttir, eşcinseldir ve ırkçıdır vs.” dedi. Peyo’nun mirasını devralan Culliford, yazarın yorumuna kefil olmadığını belirterek, “gülünç” ve “çok ciddi değil” şeklinde değerlendirdi.

Thierrry Culliford, “Babam kesinlikle politika ile ilgilenmiyordu, seçimler olduğunda anneme soruyordu: ‘Kime oy vereyim?” diye ekledi.

7’DEN 70’E HERKESİN DOSTU AMA KİM BUNLAR?

Ormanda mantarlar arasında yaşayan Şirinler, yayınlandığı günden bu yana 7’den 70’e herkesin dostu oldu. Büyük beğeniyle izlenen ve dersler çıkarılan Şirinler, kimine göre “komünist bir toplumu” sembolize ediyor, İtalyan araştırmacı Antonio Soro gibi bazılarına göre de Masonların propagandasını yapıyor.

Orijinal ismi Fransızca “Les Schtroumpfs” olan Şirinler, Belçikalı çizer Pierre Culliford tarafından 1958 yılında çizgi roman olarak ortaya çıktı. 1981 yılında televizyonlarda da gösterilen Şirinler, aralarında Türkiye ve ABD’nin de olduğu de olduğu birçok ülkede büyük ilgiyle izlenmesine rağmen gösterimden kaldırıldı.

SCHTROUMPF ADINI NERDEN ALIYOR?

Şirinlerin kolektif yaşamı Komünizmle özdeşleştirilirken, kızıl şapkalı Şirin Baba ise Karl Marx’a benzetiliyor. Şirinlerin İngilizce adı olan “Smurf” kelimesinden hareketle de çeşitli iddialar ortaya atıldı. Smurf’un “Socialist Men Under Red Flag”ın (Kızıl Bayrak Altındaki Sosyalist Adamlar) kısaltması olduğu iddia değildi. Ancak orijinal isminin bu kısaltmayla pek ilgisi olmadığı görülüyor. Peyo’nun bir yemek sırasında Belçikalı çizer André Franquin’den tuzluk isterken, ismini hatırlayamadığı için tuzluğa “Bana… schtroumpf’u ver” dediği belirtiliyor. Schtroumpf pratikte Almanca’da “çorap” anlamına gelen “Strumpf” gibi okunuyor. Şirinlerin de adını buradan aldığı ifade ediliyor. Schtroumpfs Almancada Schlümpfe diye adlandırılıyor.

İDDİALAR REKLAM AMAÇLI MI?

Oluşturduğu Şirinler toplumu yıllar boyu tartışılan Peyo, 1928 yılında doğdu. Alman işgaline tanık olan Peyo, oğluna göre bu döneme ilişki herhangi bir nostaljiye sahip edildi. Sevimli yaratıklar olarak kalmaya devam eden Şirinler ise, “Komünist”, “stalinist”, “nazi”, “ırkçı”, “mason” ya da “antisemit” olarak suçlandı. Bu iddiaların hiçbiri şu ana kadar doğrulanmadı. Fransız araştırmacının iddiaları da ne kadar doğruya yakın bilinmez, ama bazılarına göre reklam amaçlı. Ağustos ayında Şirinler filminin gösterime girişinin öncesinde bu kitabın çıkması da ayrıca dikkat çekiyor.

ŞİRİNLERİN İKİNCİ SERİSİNDE BİR DİKTATÖRLÜK YIKILIR

Araştırmacılar Şirinlerle uğraşa dursun, sevimli kahramanların ikinci serisi olan “Schtroumpfissime” serisini de unutmamak gerekiyor. Ocak 1965’te çizilen bu seride bir başka Şirin öyküsü yer alıyor. Burada bir diktatörlük yıkılıyor. Öykü şöyle: Şirin Baba’nın, bilimsel deneyler için köyü terk etmesi gerekir. Onun yokluğunda Şirinler kendileri yeni bir şef seçmeye karar verirler. Bunun için de seçimlere gidilmesine karar verirler. Aralarından biri seçilmek için demagoji yapar ve büyük bir kampanya yürütür. Kazandıktan sonra altın renkli bir kıyafete bürünür, kendisini Schtroumpfissime ilan eder ve megaloman bir diktatör olur. Ancak bir ayaklanma rüzgarı esemeye başlar. İtaatsizlerin arasında katılan Şirinlerin sayısı giderek artar. Bunun üzerine Schtroumpfissime savaşa girmeye karar verir. İsyancılar, sarayı yıkarlar. Bu arada Şirin Baba da geri gelir ve çatışmaya son verir.

Kaynak: ANF NEWS AGENCY

misilleME

Yayınlandı: Mayıs 6, 2011 / Barışağı

2011 Mayıs’ıda yayınladığımız yazıyı 2012 Mayıs’ında yeniden yayınlıyoruz…2013 Mayıs’ında yayılamaya gerek olamaması umuduyla !!!

ANF haber ajansından edindiğimiz bilgiye göre Kastamonu eylemini HPG üstlendi. Habere göre “HPG Basın İrtibat Merkezi (HPG-BİM) yaptığı açıklamada, 4 Mayıs günü gerçekleşen Ilgaz Dağı eteklerinde gerçekleşen eylemi üstlendiklerini duyurdu. HPG, bu eylemin halka karşı uygulanan “polis terörüne” yönelik misilleme olduğunu bildirdi ”

Eylemin bir misilleme eylemi olduğunun altını çizen HPG gerçekleştirilen eylem sonucunda bir polisin gerillalar tarafından öldürüldüğünü ve bir polisinde yaralandığını belirtmiştir.

Sistemin Kürt halkına yaklaşımını sivil itaatsizlik çadırlarına yapılan baskınlarda, polis kurşunu ile öldürülen liseli gençlerde, orantı kavramının anlamsız kaldığı meşru devlet şiddeti uygulamalarında hep birlikte gördük. Barış ve şiddetsizlik talebinde bulunan bizler bu süreçte ortaya çıkan şiddeti eleştirdik ve biran önce durdurulması gerektiğinin altını çizdik. Tarafların biran önce masaya oturmalarını talep ettik, bunu talep ederken bunun bu kadar kolay ve yakın olmayacağını biliyorduk ama yüreğimizden geçen düş buydu ve biz bunu talep etmekten geri durmadık. Bu süreçte askeri operasyonlar arttıkça artı, hergün yeni askeri hareketliliklerin haberi geldi, ateşkes ilan etmiş bir silahlı hareket olan PKK’ye karşı ardı arkası kesilmeyen darbeler indirildiği haberleri gelmeye devam etti. Gencecik gerillaların ölü bedenleri dağlardan indi ve kalabalık kitlelerin omuzlarında yolculandılar…

Eylemsizlik kararı almasına rağmen öz savunma temelinde hareketli olacağını beyan eden HPG’nin tüm bu olanların üstüne bir “misilleme” eylemi gerçekleştireceğini tahmin etmek pekde zor değildi. Ve korkulan en sonunda oldu. Bu eylem gerçekleşti ve bir ananın daha yüreğine ateş düştü…

Devletin yürüttüğü operasyonların bir sonucu olarak dağlardan gelen Kürt gençlerinin bedenlerini görünce nasıl ciğerimiz yandıysa ölen polisede aynı düzeyde ve aynı içtenlikte yandı. Belki o polis memuru bizi bir hırsızdan korumuştu, belki canımızı yakan birisini yada hakkımızı gasp eden birisini yakalayıp adalete teslim etmişti…Hatta belki aynı kahvede yan yana çay içmiştik yada yağmurlu bir günde bizimle şemsiyesini paylaşmıştı…kim bilir…Gerçekleştirilen missileme eyleminin onun şahsına karşı yapılmadığını biliyoruz. Peki kime yada neye karşı yapıldı? Yanıtı basit, devlete ve mevcut iktidara karşı yapıldı ve polislerin uyguladıkları şiddete bir cevap niteliği taşıdığı belirtildi… Peki bu eylemde devlet mi azaldı, iktidar mı güçsüzleşti, polisler mi yenildi? Tabiki hiçbiri. Türkiye toplumu olarak biz azaldık ve biz güçsüzleştik dağdaki gerillalardan birinin ölmesiyle Türkiye toplumu olarak azaldığımız ve güçsüzleştiğimiz gibi…ve en çok anası, babası ve yakınları kaybetti tabi, bu konuda sözcükler kifayetsiz…

O polis memuru belki iyi, belki zalim, belki bizden daha merhametli, belki daha demokrat yada daha insancıldı…bilemiyoruz…ama artık ne önemi varki? çünkü artık o yok. Neden peki? Adı “misilleme” olan bir eylem yüzünden. Peki ne demektir misilleme?

Türk Dil Kurumunun sözlüğüne baktığımızda, “Misilleme: Kısasa kısas” olarak tanımlanmaktadır. Bu durumda misilleme PKK’nin ölen her gerillası için bir karşı can alması demektir, aynı yöntemlerle… Bunu düşününce tüylerimiz ürperdi. Neden mi? Son bir kaç ayda yaşanan çatışmalar nedeni ile hayatını kaybeden gerillaların sayısına bakmak bunun için yeterlidir sanırım. Bu ölümlere sivil halkın devletin güvenlik güçleri tarafından açılan ateş sonucu hayatını kaybetme vakalarınıda eklersek korkunç bir tablo çıkıyor ortaya. Bu tabloya “kısasa kısas” sözcüğünü lügatımızdan silmek istememize neden olan, ölen insanlara uygulanmış işkence ve zulümleri eklediğimizde ise ancak korku filmlerinde karşımıza çıkacak bir durum şekilleniyor. Neden mi?

Dersim’in Pülümür ilçesi kırsalında 26 Nisan günü Türk ordusunun düzenlediği operasyonda hayatını kaybeden 7 HPG gerillasının cenazeleri Erzurum ve Malatya’ya götürülmüştü. Teşhis için Erzurum’a giden aileler, cesetlere vahşet uygulandığını, gözlerin oyulduğunu, kulakların kesildiğini ve kafalarının ezildiğini belirtmişti. Kısasa kısas sözcüğünü lügatımızdan çıkarmak istemeyelimde ne yapalım?

Allahtan gelinen noktada PKK’nin düzenlediği missileme yani kısasa kısas eylemi TDK’nın ifade ettiği sözlük anlamının tam karşılığı değilde sembolik bir eylemlilik düzeyindede bu güzel ülke kan revan içerisinde ve delilik düzeyinde bir şiddet sarmalında kalmıyor. Sembolik kavramı yazarken bizi bile irite ediyor ama yerine ne koyacağımızı bilemedik. Bir insanın ölümüne yol açmış sembolik bir eylem… Peki ya gerçekçi eylemlikler? Peki ya PKK, TDK’ya uyup sözcüğün tam karşılığını hayata geçirirse ? Onlardan böylesi bir davranışı beklemiyoruz çünkü gözlemimiz odur ki 30 yılı bulan savaş deneyimlerinde savaşı bir çözüm ve adalet aracı olarak hiç görmediler ve misilleme eylemlerini hep sembolik tuttular. Ama gelinen noktada onlardan ziyade halk tabınından yükselen bir ses varki bizleri asıl kaygılandıran odur. Çünkü halklar örgütlü yapılar gibi sorumlu düşünmek zorunda değiller ve sabırtaşlarının çatladığı yerde kendilerini temsil ettiğini idda eden hareketleri onaylamaslarda farklı yollara sokabilirler. Aksi takdirde o hareketi takip etmez ve bırakırlar ve o hareket yok olmamak adına tabanına kulak verir ve ne gerekiyorsa yapar, inanmasada…

Bu dediklerimizi somut ve olabildiğince açık ifade etmek gerekirse. Kürt halkının bir kısmı PKK’ye daha yüksek düzeyde şiddet uygula, intikamımızı al ki seni destekleyelim mesajı verebilir, kulağı koparılmış gerilla cenazelerini gördükten, liseli gençlerini sokaklarda kurşunlarla kaybettikten sonra. Ve öyle bir nokta gelirki PKK bile bu çağrıya yüz çeviremez ve iş sarpa sarar. Buna dair gözlemlediğimiz bir gerçekliğin altını çizmeyi boynumuzun borcu biliyoruz. Bir tehdit olarak değil en büyük korkumuz olarak!

Son zamanlarda düzenlenen gerilla cenazelerinde, mitinglerde ve benzeri toplumsal katılımlı faaliyetlerde sıkça atılan bir slogan dikkatimizi çekmekte. “İNTİKAM” Yani misilleme, yani kısasa kısas!!!Bu sloganları atanlar ölen gerillaların yakınları, sevenleri ve onları destekleyen takipçileri. Ölen polis içinde benzer sloganlar şehit cenazesinde atıldı ve hesabının sorulacağı bildirildi. Yani toplumsal olarak geldiğimiz nokta ve sürüklendiğimiz gelecek kan, ölüm, kaybetme, zulüm ve savaş…Umarız biz evhamlanıyoruzda süreç tarif etmeye çalıştığımız, korktuğumuz bir geleceğe doğru evrilmiyordur. Geçen gün DTK kongresinde Aysel Tuğluk’un bizce ifade etmeye çalıştığıda tamda buydu. Ama sorumlu medyamız ve çok sorumlu aydınlarımız, ” ne oluyor bizi tehdit mi ediyorsunuz?” diye olaya yaklaşmaktan hiç tereddüt duymadılar. Bu davranışlarını anlamak zor değil çünkü hiçbirinin ne bir polis yakını var ne de dağda bir gerilla yakını. Ölümler üzerinden yiğitlik yapmak kolay ölüm size uzaksa tabi. …

Biz barış ve şiddetsizlik isteyen insanlar sesimizi yükseltmediğimiz takdirde bu durum keskinleşerek devam edecek ve ölenler öldükleri ile kalacaklar. Mutlak güç üstünlüğünün her iki taraftada olmadığını açıkça gördüğümüz bu denklemin savaşarak yada kısasa kısas metodu ile çözülmeyeceğide aşikar. Bizlere düşen hem devlete hem PKK’ye çağrıda bulunarak şiddetin durdurulması talebimizi ısrarla dile getirmektir. Güzel ülkemizde bu savaş yüzünden bir kişinin daha ölmesi hepimizin eksilmesidir. Vicdanlarımızın ve sağduyumuzun devreye girmesi için gerçek anlamda misillemelere ihtiyaç duymadığımızı barış ve şiddetsizlik çığlıklarımızla duyuralım.

Var gücümüzle haykıralım: Devletimiz lütfen operasyonları durdur ve dialoğun önünü aç!!! ve PKK, lütfen misilleME, ateşkese devam !!!

Barışağı

Şavaşın Kaynağı ve Çözümü

Yayınlandı: Mayıs 5, 2011 / Barışağı